"Inny Rodzaj Zła" - Andrew Wilson

Początek roku 1927. Agatha Christie, która zgodziła się użyczyć swojego talentu wywiadowi brytyjskiemu, wyrusza w rejs na Wyspy Kanaryjskie by zbadać tajemnicze morderstwo. Ofiarą jest jeden z agentów, a sprawa jest o tyle tajemnicza, że z ciała została spuszczona cała krew. Podczas rejsu Agatha jest świadkiem kolejnej tragedii - młoda kobieta popełnia samobójstwo skacząc w morze. Wydaje się, że te dwie sprawy nie mają ze sobą nic wspólnego, jednak na miejscu okazuje się, że intryga jest bardziej skomplikowana i sięga głębiej niż ktokolwiek przypuszczał. Życie kolejnych osób znajduje się w niebezpieczeństwie...

Dzięki odważnemu pomysłowi Pana Wilsona mamy okazję po raz kolejny spotkać się z Agathą Christie. Przyznam szczerze, że zawsze dużo większą sympatią darzyłam Sherlocka Holmesa niż Herculesa Poirot, zaś z Panną Marple nigdy nie miałam okazji się spotkać, jednak mimo to bardzo cenię twórczość królowej kryminału i chętnie sięgam po jej książki. Tym razem sięgnęłam po książkę o niej. Czy było warto? Jak najbardziej!

- Tak, to problem z literaturą tworzoną li tylko dla rozrywki (...) - perorował. - A już gatunek, jakim jest kryminał, to oczywiście najniższa forma literatury popularnej.

- Czyżby! prychnęła pani Brendel.

Pierwsze, o czym chcę napisać, to klimat powieści. Naprawdę czułam się jakbym czytała którąś z powieści Pani Christie, momentami zapominałam nawet, że to nie ona jest autorką. Styl oczywiście jest zupełnie inny, Pan Wilson przykłada większą wagę do opisów i przemyśleń głównej bohaterki, jednak w konstrukcji dialogów, rozwoju intrygi i atmosferze całej historii wyraźnie widać wpływ Agathy Christie. Rzecz jasna, królowa może być tylko jedna, jednak uważam, że autor naprawdę dobrze poradził sobie z wplataniem we własny styl elementów, które go inspirowały.

Akcja płynie tutaj żwawo, nawet przez moment nie czułam się nią znużona. Dzięki temu książkę czyta się szybko i z zainteresowaniem. Co kilkanaście stron dostajemy nowe wskazówki, nad którymi możemy się chwilę pogłowić trenując nasz intelekt, a z każdą taką wskazówką podejrzenia padają na coraz to nowe osoby. Rozwiązanie zagadki jest zaś równie spektakularne i nieprzewidywalne jak u samej królowej kryminału.

- Pańscy przełożeni będą wielce niezadowoleni, gdy się okaże, że nie zdołał pan zapobiec kolejnemu morderstwu na wyspie.

- O czym pani mówi? Jakie kolejne morderstwo? (...) A kto będzie następną ofiarą?

Odgarnęłam niesforny kosmyk włosów, który opadł mi na twarz.

- Och, nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Następną zamordowaną osobą będę ja.

Żeby nie było tak różowo, muszę wspomnieć o elemencie, który mi się nie spodobał. Nie wiem czy był to zamysł autora od początku, czy też tak jakoś wyszło w praniu, że wyleciały mu z głowy niektóre wątki, ale do końca wyjaśniona została tylko sprawa morderstw. Wszystkie pozostałe zostały pominięte. A ja na przykład chciałabym wiedzieć co się dalej działo z Violet. Jakoś przeżyję bez tej wiedzy, ale cała historia wydaje mi się niekompletna i trochę mnie to smuci.

"Inny Rodzaj Zła" to już druga książka Pana Wilsona o królowej kryminału, o czym przyznaję, nie wiedziałam zaczynając lekturę. Aluzje do poprzedniej powieści na szczęście nie zdradziły mi zbyt wiele i z przyjemnością wkrótce nadrobię zaległości. Uważam, że jest to porządny kryminał z niesamowitym klimatem. Być może Agatha Christie jako pani detektyw nie wyróżnia się żadną cechą charakterystyczną jak Sherlock Holmes Czy Hercules Poirot, ale jest postacią sympatyczną, z którą przyjemnie spędza się czas. I ja z przyjemnością spędzę z nią czas po raz kolejny. A i Wam "Inny Rodzaj Zła" gorąco polecam.

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Bukowy Las.