Świąteczne Czytanie: "Choinka Cała w Śniegu" - Joanna Szarańska

Jest taki blok w Kalwarii, przy ulicy Weissa, w którym mieszkają niezwykli ludzie. Co roku łączą ich święta, czy to przy okazji strojenia jodełki rosnącej obok budynku, czy to w żalu po jej stracie gdy ktoś bezczelnie ją kradnie. W tym roku wydaje się, że z takiego świątecznego spotkania nic nie wyjdzie. Marzena zajęta jest opieką nad noworodkiem, Magda została wrobiona przez teściową w parafialną akcję pomocy potrzebującym, a Zuzanna... Cóż, Zuzanna odkryła Instagrama i całkowicie pochłonął ją wyścig o miano autorki najpiękniejszych świątecznych zdjęć. A to dopiero początek. Tymczasem wigilia zbliża się wielkimi krokami...

Tak kochani, pora na recenzję kolejnej książki ze świątecznej paczki od wydawnictwa Czwarta Strona. To już szósta powieść. Do tej pory miano najlepszej należało do "Szczęścia przy Kominku" Pani Gargaś, i prawdę mówiąc, nie sądziłam, że w paczce znajdzie się coś lepszego. Jednak "Choinka Cała w Śniegu" zdetronizowała dotychczasowego lidera już po kilku rozdziałach. Dlatego z ogromną przyjemnością pragnę Wam przedstawić moją prywatną najlepszą książkę świąteczną tej zimy.

Czym mnie tak zachwyciła, co odróżnia ją od reszty świątecznych powieści? Humor. Humor, humor i jeszcze raz humor. Znacie może serial "Rodzinka.pl"? Mocno mi się z tą książką kojarzy. Mamy tutaj bardzo podobny schemat - samo życie, ale leciutko przerysowane, by uwydatnić jego komediowy charakter. Mnie, Instagramerce, wyjątkowo przypadł do gustu wątek Zuzanny, która dla idealnych zdjęć wprawiała wręcz niewygodne rzeczy. Skąd ja to znam, że robię kawę tylko po to, żeby umieścić parującą filiżankę na zdjęciu, chociaż kawy prawie w ogóle nie pijam... Cóż, Zuzanna idzie o krok dalej i tworzy tym samym iście absurdalne sytuacje, które wywołały u mnie wybuchy szczerego śmiechu. I tak było z każdym bohaterem bez wyjątku. Bawiłam się przy lekturze wyśmienicie i naprawdę żałowałam, że to już koniec, gdy przewróciłam ostatnią stronę.

Być może na samym początku powinnam zaznaczyć, że to trzecia - i wychodzi na to, że ostatnia - część serii o mieszkańcach bloku przy Weissa, jednak nie miałam najmniejszych problemów ze zorientowaniem się w fabule, chociaż nie czytałam dwóch poprzednich tomów. Wiem jednak, że z pewnością wkrótce je nadrobię, bo strasznie chcę wrócić do klimatu, jaki w swojej powieści stworzyła Pani Szarańska.

Jak już mówiłam, bohaterowie bardzo przypadli mi do gustu. Wszyscy. Nawet ci, którzy w zamyśle mieli być nieco czarnymi charakterami. Bo całkiem czarny nikt tutaj nie jest. Wszyscy mieli pewne charakterystyczne cechy, które odróżniały ich od pozostałych, a ich historie przez dwa poprzednie tomy rozwinęły się wystarczająco, by sprawiać wrażenie autentycznych i dawać niezłe tło obecnym wydarzeniom.

Akcja z początku zdawała się zmierzać donikąd - ot, przygotowania do świąt. Potem jednak wykroiła nam się grubsza sprawa i wszystko logicznie się połączyło doprowadzając do ciekawego finału. I tu słowo o tym finale. Przez całą książkę chichotałam jak głupia i myślałam, że tak zostanie już do końca. Dlatego zdziwiłam się nieco, że zakończenie autentycznie mnie wzruszyło i zmusiło do kilkukrotnego nerwowego otarcia łzy spływającej po policzku. Bardzo na plus.

Pani Szarańska stworzyła w swojej książce niesamowity wręcz klimat, w którym mocno czuć nastrój przygotowań do świąt i w niczym nie ujmuje mu humor, z jakim o tym opowiada. To bardzo przyjemna opowieść, przy której z pewnością będziecie się dobrze bawić, i której bohaterowie znajdą w Waszych serduszkach swoje miejsce na długi, długi czas. Ja, zadeklarowana fanka fantasy, science-fiction i szeroko pojętej literatury pięknej, niniejszym serdecznie polecam Wam tę lekką i zabawną obyczajówkę jako najlepszą powieść tego gatunku, jaką czytałam w ostatnich miesiącach, a może i latach. Łapcie za nią, bo warto!

Moja ocena: 9/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona.