"Teraz Zaśniesz" - C. L. Taylor

Anna nie sypia dobrze od czasu wypadku. Prowadziła, zginął jej przyjaciel, drugi leży w szpitalu sparaliżowany. Wypadek nie był jej winą, ale dręczące ją wyrzuty sumienia nie dają się uciszyć tym argumentem. Anna traci pracę, potem partnera. Być może również zdrowe zmysły, bo ciągle wydaje jej się, że ktoś ją obserwuje. Pod wpływem impulsu pakuje walizkę i wyjeżdża. Trafia na niewielką szkocką wysepkę, na której poza malutkim hotelikiem nie ma nic. Praca fizyczna pozwala jej odzyskać równowagę. I właśnie wtedy na wyspę przybywa siedmioro turystów, a wkrótce gwałtowny sztorm odcina ich od świata. A co gorsze, Anna czuje, że znów ktoś ją obserwuje i z pewnością nie ma przyjaznych zamiarów...

Lubię thrillery, jest to powszechnie wiadome. A jeszcze bardziej lubię thrillery psychologiczne. Ale nie lubię po nie sięgać. Głupie, prawda? Problem w tym, że thriller to gatunek, któremu nie wybaczam błędów. I wciąż obsesyjnie szukam tego jednego, idealnego. Dlatego ostrożnie podchodzę do wszystkich entuzjastycznych recenzji i długo się zastanawiam nad lekturą. Do przeczytania "Teraz Zaśniesz" zachęciła mnie recenzja Agnieszki, w której pisze o tej książce tak, że natychmiast pobiegłam do internetów i ściągnęłam na komórkę audiobooka (XXI wiek, skarbie!). No i zaczęłam słuchać. I być może to właśnie był mój błąd...

Ja jestem wzrokowcem - i to naprawdę skrajnym przypadkiem. Powinnam była przewidzieć, że mając więcej niż trzech bohaterów, nie będę w stanie ich ogarnąć nie widząc ich imion na papierze. Ale nie przewidziałam. Byłam tak zaintrygowana wspomnianą recenzją, że chciałam już, jak najszybciej. Więc słuchałam - i przez pół książki nie mogłam ułożyć sobie w głowie bohaterów. Nie wiedziałam o kim mowa, myliłam postacie. Przeszkadzało mi to w odbiorze, ale nie chciałam przerywać lektury. Być może z tego powodu długo nie mogłam wkręcić się w tę historię, co rusz moja uwaga uciekała do tego, co się działo za oknem tramwaju i musiałam potem cofać się o kilka minut. Może jeszcze nie całkiem ogarnęłam te całe audiobooki.

Nie polubiłam Anny. Nie wiem dlaczego. Nie to, że mnie denerwowała i czułam do niej niechęć - po prostu nie byłam w stanie się przywiązać i jej współczuć. Niestety to samo mogę powiedzieć o reszcie bohaterów. Doceniam ich konstrukcję, doceniam skomplikowane historie, ale żaden nie wzbudził we mnie większych emocji. Nie polubiłam też dziwnych wstawek, ni to listów, ni to epitafiów, nie wiadomo po co, nie wiadomo dlaczego, nie wiadomo o co w ogóle chodzi. Niespecjalnie tworzyły nastrój, niespecjalnie wnosiły cokolwiek do lektury. Nie rozumiem.

Na szczęście to koniec moich narzekań. Sama opowieść oczywiście powtarzała popularny motyw zamknięcia z mordercą, ale robiła to całkiem nieźle. Styl tej książki jest bardzo sugestywny, mimo fali upałów i bezchmurnego nieba, ja niemal słyszałam stukot kropli o szybę, niemal słyszałam trzeszczenie drewnianych schodów hotelu, cały czas przed oczami miałam mroczne, złowrogie wnętrze. Ta wizja znów pojawia się w moich myślach teraz, gdy piszę tę recenzję. To naprawdę fajna sprawa i za to duży plus.

Sprawa najważniejsza - czy jest napięcie? W końcu to thriller, w końcu grupa ludzi a wśród nich morderca, w końcu klaustrofobiczna wysepka odcięta od świata, z której nie można uciec. Napięcie jest, chociaż może nie tak intensywne, jakbym sobie tego życzyła. Nie podskakiwałam na krześle wyglądając ze zniecierpliwieniem rozwiązania tajemnicy. Ale przez cały czas czułam lekki dreszczyk i z wyjątkową przyjemnością smakowałam te momenty, gdy działo się coś niepokojącego. Wiem, że niektórzy narzekają na zakończenie - ja nie mam chyba zdania w tej kwestii. Zakończenie jak zakończenie. Nie było ani tragiczne ani wybitne. Zamknęło historię, zrobiło co do niego należało. I tyle.

Nie znalazłam tu mojego świętego graala - thrillera idealnego. Ale to całkiem dobry przedstawiciel gatunku o ciekawej historii i porządnym wykonaniu. I z pewnością mający bardzo fajną atmosferę, którą czuje się wszystkimi zmysłami podczas lektury. Pewne drobne wady ma, niewiele jest książek ich pozbawionych, ale ogólnie książkę oceniam pozytywnie. Myślę, że mogę spokojnie Wam tę powieść polecić - zwłaszcza tym, którym tak jak mnie oczy się świecą na słowa thriller psychologiczny.

Moja ocena: 7/10